-
1 oddać
глаг.• воздать• гарантировать• дарить• дать• отдать• предоставить• предоставлять• разрешать• сбрасывать* * *1) (do eksploatacji) ввести(в эксплуатацию)2) oddać (głos) подать (голос)3) oddać (pod sąd) предать (суду)4) oddać (odpłacić) ответить, отплатить5) oddać (odtworzyć) воспроизвести6) oddać (płyn) испустить7) oddać (przekazać, odstąpić) выделить8) oddać (przekazać, powierzyć) сдать9) oddać (przekazać, wyrazić) передатьdać odrzut, kopnąć отдать (напр. об оружии)postawić (przed sądem) отдать (под суд)* * *odda|ć\oddaćdzą, \oddaćny сов. 1. отдать;\oddać dług отдать (вернуть) долг; \oddać do naprawy (do reperacji) отдать в починку (в ремонт); \oddać do recenzji отдать на рецензию;
\oddać głos na kogoś, za kimś отдать голос, проголосовать за кого-л.;\oddać kogoś pod sąd отдать под суд кого-л.;\oddać do przedszkola отдать в детский сад;
2. ответить тем же; отплатить, воздать;\oddać wet za wet отплатить той же монетой; \oddać z nawiązką вернуть (воздать) с лихвой;
3. передать; воспроизвести;4. выделить; испустить;\oddać mocz испустить мочу, помочиться;
● \oddać komuś głos дать (предоставить) слово кому-л.;\oddać sprawiedliwość отдать справедливость (должное);
\oddać przysługę оказать услугу+2. odpłacić 3. odtworzyć 4. wydzielić
* * *oddadzą, oddany сов.1) отда́тьoddać dług — отда́ть (верну́ть) долг
oddać do naprawy (do reperacji) — отда́ть в почи́нку (в ремо́нт)
oddać do recenzji — отда́ть на реце́нзию
oddać głos na kogoś, za kimś — отда́ть го́лос, проголосова́ть за кого́-л.
oddać kogoś pod sąd — отда́ть под суд кого́-л.
oddać do przedszkola — отда́ть в де́тский сад
2) отве́тить те́м же; отплати́ть, возда́тьoddać wet za wet — отплати́ть то́й же моне́той
oddać z nawiązką — верну́ть (возда́ть) с лихво́й
3) переда́ть; воспроизвести́4) вы́делить; испусти́тьoddać mocz — испусти́ть мочу́, помочи́ться
•- oddać sprawiedliwość
- oddać przysługęSyn:
См. также в других словарях:
oddać — dk I, oddaćdam, oddaćdasz, oddaćdadzą, oddaćdaj, oddaćdał, oddaćdany oddawać ndk IX, oddaćdaję, oddaćdajesz, oddaćdawaj, oddaćdawał, oddaćdawany 1. «zwrócić właścicielowi to, co się od niego pożyczyło, dostało lub co się mu zabrało» Oddać komuś… … Słownik języka polskiego
sąd — m IV, D. u, Ms. sądzie; lm M. y 1. «państwowy organ wymiaru sprawiedliwości; zespół sędziów» Sąd apelacyjny, kasacyjny, rewizyjny. Sąd cywilny, karny. Sąd wojewódzki. Sąd dla nieletnich. Prezes sądu. Skład sądu. Wyrok są … Słownik języka polskiego
nadzór — [wym. nad zór] m IV, D. nadzórzoru, Ms. nadzórzorze, blm 1. «nadzorowanie, kontrolowanie, pilnowanie kogoś lub czegoś; opieka, kontrola» Nadzór budowlany, inwestorski. Ścisły, specjalny nadzór. Mieć, roztaczać, rozciągać, sprawować nadzór nad… … Słownik języka polskiego
pręgierz — 1. Postawić, stawiać kogoś, coś pod pręgierzem (pod pręgierz) opinii publicznej «obwinić, obwiniać, oskarżyć, oskarżać, napiętnować kogoś, coś publicznie, oddać, oddawać kogoś, coś pod sąd opinii publicznej»: Jest to więc prawo władzy, a nie… … Słownik frazeologiczny
pręgierz — m II, D. a; lm M. e, D. y daw. «w średniowiecznych miastach: słup, przy którym wystawiano na widok publiczny przestępców i wymierzano im karę, np. dokonywano chłosty» dziś tylko we fraz. Postawić kogoś (coś) pod pręgierz (pod pręgierzem) opinii… … Słownik języka polskiego
ostatni — 1. «znajdujący się na końcu; kończący jakiś cykl, szereg, jakąś serię itp.; taki, po którym nie będzie innego» Ostatni z rodu. Ostatni szereg. Ostatni seans. Ostatni pociąg. Ostatnie egzemplarze książki. ∆ praw. Ostatnia instancja «instancja… … Słownik języka polskiego
